Hallo, mijn naam is Marti Vaanholt ik ben 69 jaar jong, ik heb beloofd wat op de mail te zetten omtrent mijn verloop van L.S.
Ik ga terug naar het jaar 2002 toen na het vrijen mijn penis onder het bloed zat, eerst dachten we dat het van mijn vrouw af kwam, maar al snel bleek het dat het bij mij weg kwam en dat er in mijn voorhuid drie tot vier dikke sneeën inzaten.
Er was geen pijn maar wel veel jeuk, het is dat door het koelen met washandjes het vanzelf weer rustiger werd, ik ben er niet mee naar de huisarts gegaan.
Ik dacht dat het maar een incident was dus laten helen en kijken of het de volgende keer net zo was, het is een poosje rustig geweest geen bloed maar wel steeds pijnlijker geworden.
We hebben toch maar even overlegd met de huisartsen post omdat het weekend was , deze heeft mij verzachtende zalf voorgeschreven wat dit voor een middel was weet ik niet meer.
Als ik er geen last meer van had moest ik maar stoppen met het smeren.
Op een gegeven moment kwam het in alle hevigheid weer opzetten met bloed en pijn . Toch maar weer met zalf smeren maar het hielp niks meer. En toch is het vanzelf weer wat beter geworden.
Na teveel tijd er tussen te hebben laten zitten (komt ook doordat we vrouwelijke huisartsen hebben, dus de schroom was des te groter).
Maar ja er toch maar mee door gepakt, ze heeft de kwaal goed bekeken en mij andere zalf voorgeschreven .
Ze zei wel dat ze dit niet kon thuis brengen ze vroeg me wel of ik soms een buitenechtelijke relatie had (nee dus ik was er nog aardig ontdaan van..).
Ze heeft met me afgesproken dat ik de zalf 2 maanden moest gebruiken en daarna weer een afspraak maken. Bij eerdere klachten moest maar weer aan de bel trekken.
Zo heb ik 2 jaar geklungeld en geknoeid dan deze zalf en dan die tabletten even dacht ik dat het hielp maar dan kwamen de klachten in alle hevigheid weer terug.
Het werd er niet beter van. Op een gegeven moment zei ze, ik heb nader onderzoek gedaan en weet wat je hebt.
Volgens de klachten die je hebt kon je wel eens L.S hebben, ze heeft me toen clovate creme en vasaline voorgeschreven.
Dat was even een voldoening en het was inmiddels 2007 geworden, mijn voorhuid was steeds meer aan het strakker worden.
Ik kreeg meer last van het plassen (sproei plassen) pijnlijk bijna geen controle over de drang. Dus incontinentie luiers besteld.
Met deze klachten ben ik verwezen naar de dermatoloog en direct bij de eerste kennismaking heeft hij een bioptie gedaan, na een week kwam inderdaad de uitslag dat ik L.S had.
Hij heeft mij het uitgelegd wat dat in hield en een folder meegegeven hoe nu verder. En als die voorhuid niet beter werd moest ik toch maar naar de uroloog voor een besnijdenis.
En ik was terug verwezen naar mijn huisarts. Inmiddels was ik er achter gekomen dat er een patiënten platform was en deze gevraagd wat de mogelijkheden waren en via hen ben ik aan het adres gekomen in Leiden.
De huisarts was het er helemaal mee eens dat ik daar naar toe ging. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in Leiden heel netjes en fijn ben behandeld maar deze zagen geen andere uitweg dan goed na te denken over een besnijdenis.
Overlegt met mijn huisarts en een verwijzing aangevraagd bij de uroloog. In februari 2011 heb ik de ingreep gehad het was voor mij een hele fijne gewaarwording dat ik normaal kon plassen.
IK blijf me aan het smeerschema houden, en de controles voert de huisarts uit.
Ik moet wel zeggen dat dit gegeven over L.S er flink heeft ingehakt in mijn leven.
Alles heeft goed op de kop gestaan, je hele zijn is aangetast.
Users Today : 98
Total Users : 234227
Total views : 508311
Who's Online : 0
Marti
Hallo, mijn naam is Marti Vaanholt ik ben 69 jaar jong, ik heb beloofd wat op de mail te zetten omtrent mijn verloop van L.S.
Ik ga terug naar het jaar 2002 toen na het vrijen mijn penis onder het bloed zat, eerst dachten we dat het van mijn vrouw af kwam, maar al snel bleek het dat het bij mij weg kwam en dat er in mijn voorhuid drie tot vier dikke sneeën inzaten.
Er was geen pijn maar wel veel jeuk, het is dat door het koelen met washandjes het vanzelf weer rustiger werd, ik ben er niet mee naar de huisarts gegaan.
Ik dacht dat het maar een incident was dus laten helen en kijken of het de volgende keer net zo was, het is een poosje rustig geweest geen bloed maar wel steeds pijnlijker geworden.
We hebben toch maar even overlegd met de huisartsen post omdat het weekend was , deze heeft mij verzachtende zalf voorgeschreven wat dit voor een middel was weet ik niet meer.
Als ik er geen last meer van had moest ik maar stoppen met het smeren.
Op een gegeven moment kwam het in alle hevigheid weer opzetten met bloed en pijn . Toch maar weer met zalf smeren maar het hielp niks meer. En toch is het vanzelf weer wat beter geworden.
Na teveel tijd er tussen te hebben laten zitten (komt ook doordat we vrouwelijke huisartsen hebben, dus de schroom was des te groter).
Maar ja er toch maar mee door gepakt, ze heeft de kwaal goed bekeken en mij andere zalf voorgeschreven .
Ze zei wel dat ze dit niet kon thuis brengen ze vroeg me wel of ik soms een buitenechtelijke relatie had (nee dus ik was er nog aardig ontdaan van..).
Ze heeft met me afgesproken dat ik de zalf 2 maanden moest gebruiken en daarna weer een afspraak maken. Bij eerdere klachten moest maar weer aan de bel trekken.
Zo heb ik 2 jaar geklungeld en geknoeid dan deze zalf en dan die tabletten even dacht ik dat het hielp maar dan kwamen de klachten in alle hevigheid weer terug.
Het werd er niet beter van. Op een gegeven moment zei ze, ik heb nader onderzoek gedaan en weet wat je hebt.
Volgens de klachten die je hebt kon je wel eens L.S hebben, ze heeft me toen clovate creme en vasaline voorgeschreven.
Dat was even een voldoening en het was inmiddels 2007 geworden, mijn voorhuid was steeds meer aan het strakker worden.
Ik kreeg meer last van het plassen (sproei plassen) pijnlijk bijna geen controle over de drang. Dus incontinentie luiers besteld.
Met deze klachten ben ik verwezen naar de dermatoloog en direct bij de eerste kennismaking heeft hij een bioptie gedaan, na een week kwam inderdaad de uitslag dat ik L.S had.
Hij heeft mij het uitgelegd wat dat in hield en een folder meegegeven hoe nu verder. En als die voorhuid niet beter werd moest ik toch maar naar de uroloog voor een besnijdenis.
En ik was terug verwezen naar mijn huisarts. Inmiddels was ik er achter gekomen dat er een patiënten platform was en deze gevraagd wat de mogelijkheden waren en via hen ben ik aan het adres gekomen in Leiden.
De huisarts was het er helemaal mee eens dat ik daar naar toe ging. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in Leiden heel netjes en fijn ben behandeld maar deze zagen geen andere uitweg dan goed na te denken over een besnijdenis.
Overlegt met mijn huisarts en een verwijzing aangevraagd bij de uroloog. In februari 2011 heb ik de ingreep gehad het was voor mij een hele fijne gewaarwording dat ik normaal kon plassen.
IK blijf me aan het smeerschema houden, en de controles voert de huisarts uit.
Ik moet wel zeggen dat dit gegeven over L.S er flink heeft ingehakt in mijn leven.
Alles heeft goed op de kop gestaan, je hele zijn is aangetast.